Er bestaan velerlei vormen van faalangstreductietrainingen. Over het algemeen zijn ze effectief als het kind bereid is de externe instructies op te volgen c.q. zichzelf een bepaald gedrag aan te leren. Kortom, extern aangeleerd gedrag moet worden geïnternaliseerd. Een hele simpele methode is nu echter ook effectief gebleken: schrijf faalangst van je af.
Als je vlak voor een toets, presentatie, wedstrijd zo’n 10 minuten aan een stuk je zorgen op papier zet: ‘ik ben bang dat ik alle stof ben vergeten, dat ik ga stotteren, dat ik mijn team in de steek laat, dat ik een pleefiguur sla, enz. enz.’, zal je vervolgens beter presteren dan wanneer je dit niet had gedaan. Onderzoek in Amerika heeft dit uitgewezen. Studenten met faalangst die voorafgaand aan een belangrijk examen moesten schrijven over hun gedachten en gevoelens, scoorden een punt hoger dan angstige klasgenoten die hun zorgen voor zichzelf hielden. De groep die had geschreven scoorde ongeveer even goed als studiegenoten die het examen uit zichzelf ontspannen hadden gemaakt.
De verklaring van de onderzoekers hiervoor is dat het werkgeheugen gedeeltelijk in beslag genomen wordt door getob en gepieker terwijl je juist dit geheugen hard nodig hebt om een taak goed te verrichten. Schrijven maakt die geheugenruimte effectiever vrij dan praten doordat schrijven als bijkomend voordeel heeft dat je je tekst kunt herlezen en er nog eens over na kunt denken. Zo zou je tot de conclusie kunnen komen dat je je misschien te druk maakt.
Voordeel van deze methode is m.i. dat hij meteen werkt, effectief is op het moment waarop het nodig is. Bovendien werkt hij ‘van binnenuit’ en in de taal van het kind, hij is immers de auteur van zijn gedachten. Evenmin hoeft het kind zich allerlei trucjes aan te leren waarvan nog zou moeten blijken of die voor hem werken. Zónder de faalangstreductietrainingen af te vallen, zou ik me heel goed kunnen voorstellen dat deze simpele methode, de angst van je afschrijven, succesvol kan zijn.
