Mijn uitgangspunt hierbij is dat hoogbegaafdheid een gave is. Hoogbegaafden zouden van deze gave moeten genieten i.p.v. ze als een last te beschouwen. Hoogbegaafdheid is immers leuk, bijvoorbeeld omdat het kind het gevoel heeft dat hij het kan, hij vaak goed zijn gedachten kan verwoorden, hij snel klaar kan zijn met zijn huiswerk of vaak weet dat anderen het fijn vinden wat hij doet.
Helaas is de realiteit vaak anders. Hoogbegaafde kinderen vinden het vaak moeilijk om aansluiting te vinden bij kinderen die niet hoogbegaafd zijn of bij hun omgeving. Sommigen passen zich noodgedwongen aan, anderen worden tegendraads en/of gaan onderpresteren. Kortom, het kind zit niet meer lekker in zijn vel.
Bovendien heeft de ontwikkeling van hoogbegaafde kinderen op sociaal-emotioneel gebied een eigen invulling en kan door uiteenlopende factoren verstoord en belemmerd worden. Hierbij valt te denken aan risicofactoren als:
- verschil in ontwikkeling op 2 of meer gebieden: bijv. intellectueel en psychomotorisch;
- interactie met de omgeving; bijv. vrienden, volwassenen; ouders.
- Interactie op school; leerkracht en/of leertaak.
De begeleiding van deze kinderen heeft ten doel hun zelfvertrouwen te versterken en ze bewust te maken van een juist zelfbeeld. Ik kan kinderen laten zien hoe ze zich kunnen aanpassen zonder zichzelf te verliezen. Indien ouders dit wensen, kan ik ze ondersteunen in de opvoeding. Ook kan ik van dienst zijn in de contacten naar school toe.
